Dag 9 – 65 km

11 september 2023

De kop is eraf. Of nou ja, de puntjes ongeveer, maar dan kan het beter groeien toch, of zoiets? 

Garmin en ik zijn nog geen bff’s, want toen hij vroeg of hij me naar het startpunt van de route moest navigeren en ik daar bevestigend op antwoordde, stuurde hij me vervolgens de verkeerde kant op. Waardoor ik een aantal kilometers én een extra klim voor niks heb gedaan. Gelukkig wist mijn telefoon wel de weg, dus heb ik een linksomkeerd gemaakt en ben toch nog bij het begin aanbeland. Daar was ik al helemaal kapot, want eigenlijk ben ik nog niet heel veel fitter, maar goed. Slow en steady maar, want anders komen we nergens. 

En langzaam gingen we! Ik heb geen idee hoe langzaam, want Garmin weet niet alleen de route niet, hij heeft ook geen idee hoe hard ik nu ga of hoe ver. Tenzij er een berg is, dan vertelt ie het wél, en dat is extreem langzaam. 

De eerste campground na Banff ligt op 30 kilometer, maar die is dicht. Volgens mijn telefoon lag de volgende camping op 80 kilometer vanaf Banff, maar het was me al vrij snel duidelijk dat ik dat in ieder geval niet ging halen. Toen ik halverwege mijn opties aan het afwegen was – verder fietsen, misschien in het wild kamperen (wat niet mag), of naar Canmore fietsen, wat een omweg van zo’n 30 kilometer is – stopte er een andere fietser. Zij kwam uit Banff, had de route al een aantal keer helemaal gereden, heeft óók de Continental Divide trail gelopen (die is net wat anders dan de fietsroute) en benadrukte ongeveer 15 keer dat ik wel héél laat in het seizoen was. Dat toen zij de Continental Divide trail liep ze begin september moest uitwijken naar lager gebied omdat er al sneeuw in de bergen in Colorado lag, waarschijnlijk het hoogste punt van de route. Ik hoop maar dat dit jaar een extreem laat sneeuw jaar is. 

Maar ze adviseerde me dus eigenlijk wel om nog een beetje verder te fietsen, als het enigszins ging. Er was volgens haar namelijk nog wel een kampeerplaats tussen de twee die ik gevonden had. Dus dat heb ik maar gedaan. 

Toen ik bij desbetreffende picnic area aankwam schrok ik in eerste instantie even, omdat er aangegeven stond dat je er niet mocht kamperen. Gelukkig keek ik even verder en wordt er een uitzondering gemaakt voor fietsers en wandelaars. Dit is dus mijn stop voor vanavond! 

Ik heb een poging gedaan om een kampvuur te maken – ik ben duidelijk geen pyromaan. Daarom heb ik maar mijn specialiteit – noodles – op mijn nieuwe brandertje gemaakt. 

Het enige probleem wat ik heb is een schaarste aan water. Er is namelijk wel een meertje waaraan de kampeerplaats ligt, maar dat lijkt stilstaand water. Wel helder, ik heb het gekookt, er thee van gedronken en noodles mee gemaakt. En ik heb een filter bij me, die niet op de fles blijkt te passen die ik bij me heb, dus nog even totaal nutteloos is. En om de een of andere reden heb ik niet nog de moeite genomen om een extra fles water te kopen voordat ik vertrok, waarschijnlijk omdat ik altijd veel te veel heb. Nu dus niet, want de lucht is heel droog, ik heb heel veel stof gehapt vandaag en ik was dorstiger dan ik had gedacht. Maar goed, ik kan altijd nog water koken, daar ben ik alleen op dit moment nog een beetje te lui voor.