4 januari 2020
Nou, die kilometers hebben we gemaakt hoor! Niet geheel vrijwillig, maar toch. Het vinden van een slaapplaats was namelijk ietwat moeilijk, want mensen wilden de hoofdprijs voor hun kamers, en bleken dan nog niet eens een douche te hebben.
Ik ben waarschijnlijk op deze hele fietsreis nog nooit zo vies geweest als vandaag, want met 40 graden Celsius zweet ik me een ongeluk, en met al het Chinese constructiewerk, waardoor er iedere keer allerlei vrachtwagens langs kwamen stuiven ben ik ook nog nooit zo bruin geweest. Een douche was dus wel wenselijk.
Met andere woorden, kamperen was al lang niet meer aan de orde, wij hadden onze zinnen gezet op een soortement van guesthouse.
We zijn er vijf voor moeten afgaan voordat we iets ‘fatsoenlijks’ hadden, mét douche, dat we konden betalen. Dus slapen we nu in een of ander guesthouse, met een eenpersoonsbed met knalhard ‘matras’ en kampeert Nick op de grond. Die waarschijnlijk nog comfortabeler op zijn slaapmat ligt dan ik in dit bed. WiFi hebben we ook niet vandaag, maar goed, er is wél een douche. En een wastafel, want dat schijnt ook een ding te zijn.
Afgelopen paar nachten hebben we in guesthouses geslapen waar ze geen wasbak in de badkamer hadden. Voelde bijna als kamperen 😉
We hebben dus best wat gefietst vandaag, zo’n 120 kilometer. Nog steeds wel wat omhoog en naar beneden, maar gelukkig wel minder dan afgelopen twee dagen. Gelukkig minder omhoog dan…
De natuur is geweldig mooi, een beetje een combinatie tussen Zhangjiajie en Halong Bay. Hoef je daar al niet meer naartoe 😉
Morgen arriveren we als het goed is in Vientiane, met een beetje geluk niet te laat in de middag. Zodat we een beetje kunnen relaxen en wat kleren kunnen wassen en zo.
En we gaan uiteraard eten bij de Indiër om de hoek, want daar ben ik me al dagen op aan het verheugen! In dit gedeelte van het land blijkt het namelijk al moeilijk om fried rice te vinden, laat staan Indisch. Noodle soep is hier hét gerecht. Vind ik dus net iets minder 😉