Dag 308 – 10.740 km

20 december 2019

Eén champignonnetje, trala lalala.

Ja, het weer liet wat te wensen over, daarom heb ik m’n helm mutsje weer eens opgegraven. Kunnen mensen me niet over het hoofd zien! 

Vanmorgen waren wij vroeg uit de veren, want Minke werd om half 7 opgehaald voor de grote reis naar het noorden. Nu ben ik dus weer eenzaam en alleen. Maar wat was het een leuke vakantie!

Omdat ik toch al wakker was, heb ik, nadat ik Minke uitgezwaaid heb, mijn laatste spullen in de tassen gedaan, alles aan mijn fiets gehangen en ben ik vertrokken uit Hanoi. Waar het uiteraard net regende. Volgens het weerbericht zou het vandaag rond een uur of 9 droog zijn, maar in werkelijkheid regende het wel minder hard, maar regende het nog steeds. Was net jammer. 

In Vietnam hebben ze best bijzondere kruispunten af en toe. Het komt erop neer dat er een hele haffel wegen op één punt uitkomt, waar iedereen als eerste overheen wil. Uiteindelijk staat dus alles stil op het kruispunt en gaat iedereen naar elkaar toeteren. Dan schuift het centimeter voor centimeter in/op en tien minuten later ben je dan het kruispunt over gestoken. Zeer efficiënt. 

Hanoi uit komen was een beetje chaos, maar an sich rijdt het groot verkeer best ruim om me heen en hebben ze meer respect voor me als ik op de fiets zit dan wanneer ik aan het lopen ben. Want dan word je regelmatig gewoon van je sokken gereden.
De route was niet heel spectaculair, ik ging rechtdoor. En het regende dus, waardoor er verder ook niet al te veel te zien was. Ik ben wel ultra blij dat ik nog steeds spatborden heb, hoewel die van het voorwiel bijna gesneuveld was in het laatste transport. Want zelfs met spatborden zat ik helemaal onder de modder toen ik aan kwam op bestemming. 

Ik ben nu in Ninh Binh, zo’n 95 kilometer van Hanoi vandaan. Waar ik begin van de middag al was, want de weg was vlak, ik heb geen lange pauzes gehouden omdat ik het dan koud kreeg en dus op tijd vertrokken. Ik had dus ruim de tijd om naar een of ander uitkijkpunt te gaan, een van de redenen dat ik in dit dorp gestopt ben. Helaas heeft het de hele middag weer geregend en was het zicht zo minimaal dat ik maar niet de moeite heb genomen. Er was waarschijnlijk toch niet veel te zien…

Dus heb ik me op de bank gesetteld in een homestay, nadat ik eerst onder een warme douche heb gestaan. Ik denk niet dat ik de eerstkomende tijd ga kamperen, want Vietnam schijnt zo vol te zijn dat je je tentje praktisch nergens kwijt kan, en voor de homestay van vanavond betaal ik 68000 Dong, wat maarliefst iets van 2,5 euro is. En voor dat bedrag sla ik die douche niet af natuurlijk!

Morgen ga ik weer verder, nog steeds richting het zuiden. Precieze route moet ik nog even onderzoeken, ik fiets uiteraard liever de kleine weggetjes dan de hoofdweg. En met een beetje mazzel is het nog droog ook! 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *