4 oktober 2019
Waarom mensen voor de lol gaan kamperen in de kou is mij echt een raadsel. Expeditie noemen ze dat dan.
Wij zijn dus weer op expeditie, en al m’n ledematen vriezen eraf. We zitten op 4070 meter hoogte en het vriest dat het kraakt. Het was al een uitdaging om een kampeerplaats een beetje uit de wind te vinden, tent opzetten met handschoenen aan werkt dus ook niet. En als klap op de vuurpijl waait het nog wel zó hard dat de stoof niet aan kan, en is mijn waterfles lek waardoor ik nu een plasje water in m’n tentje heb liggen. Mijn maaltijd voor vanavond bestaat dus uit wat brood, geroosterde kikkererwten, koekjes en chips. Extreem gebalanceerd, zodat ik m’n tent niet meer uit hoef.
We hebben vandaag zo’n 50 kilometer gefietst en zijn al een stukje de hoogste pas op. Morgen nog zo’n 30 kilometer en dan bereiken we de top op iets van 4600 meter. En daarna mogen we weer wat naar beneden, laat dat warme weer naar komen!
Onze groep is iets uitgebreid, we fietsen nu samen met Alex en Céline en een Frans stel. Een hele delegatie uit het hostel.
Gisteren een rustdag gehad, en behalve wat rond gestruind op de bazaar, kebabs gegeten in het enige restaurant dat Murghab rijk is, de was gedaan (die er viezer uitkwam dan erin ging, sommige kledingstukken dan) en m’n fiets even nagekeken en gesmeerd heb ik niet veel gedaan. ’s Avonds zijn we nog met een heel stel nog een keer kebab wezen eten (want het was zo lekker) en hebben we biertjes en wijntjes gedronken. Allemaal fietsers, op één na. Rob komt uit Nederland, is onderweg naar Australië en rijdt op een soort van Tomos plus. In de vorm van een Honda dan, maar heel veel meer dan een brommertje is het niet. Al met al was het heel gezellig!
Morgen dus de pas over, en ik hoop op zonnig weer! Vandaag was koud, hebben we zelfs wat sneeuw/hagel gehad. Ik ben wel klaar voor zon en warmte!
Maar eerst even vannacht zien te overleven bij – heel veel in mijn tentje! Hoewel wel iedereen jaloers is op mijn dikke slaapzak. Komt ie eindelijk eens tot zijn recht!