20 september 2023
Waar je dus serieuze skills voor moet hebben is het weg hangen van een beerzak. Op de campground waar ik nu ben hebben ze namelijk speciale palen daarvoor, die minstens 6 meter hoog zijn, en het ’takje’ is dan weer niet zo lang. Ik heb zo’n 20 pogingen gedaan, mijn rug erop gebroken, en ben tot de conclusie gekomen dat ik echt de slechtste werper ooit ben. De helft van de tijd ging het niet eens richting paal, en aangezien ik een steen had gebonden aan het uiteinde om te kunnen gooien, was het misschien zelfs nog gevaarlijk ook.
Gelukkig waren er wat andere mensen ook het kamperen, en een daarvan heeft me ‘even’ geholpen. Die er ook nog 6 pogingen voor nodig had. En toen hing het daar en was het ook nog onmogelijk om het touw vast te maken. Dat gedeelte hadden ze namelijk op zo’n twee meter hoog bedacht, waar wij in ieder geval niet bij konden. Maar goed, uiteindelijk heb ik een of andere andere wonderlijke knoop gelegd, en blijft het geheel hangen.
En toen ik in mijn tent zat werd ik opgeschrikt door dezelfde jongens die een stukje verderop kamperen, die luid aan het roepen waren. Zij waren dus opgeschrikt door iets wat klonk als een grizzly beer. We wisten eigenlijk geen van allen wat we nu écht moesten doen, ondanks dat een van die jongens uit Missoula komt en iets outdoors als werk heeft. Uiteindelijk hebben we bedacht dat we hun eten in de auto zouden leggen (mijne hing al in de paal), en hebben we het andere stel die kampeert in een camper ook even gewaarschuwd. Toch fijn als je ’s nachts naar het toilet moet.
We zijn weer terug gelopen naar de campground van de jongens, waar ik nog even gezeten heb, maar niemand heeft meer iets gehoord, dus nu lig ik weer in mijn eigen tentje. Met de beer spray paraat 😉
Vandaag ging ik eigenlijk zo’n 100 kilometer fietsen. Wat ik op mijn gemakje ging doen, deels over de weg. En daardoor moest het wel haalbaar zijn dacht ik. Ik had al uitgezocht waar ik wilde gaan slapen, en nadat ik uitgebreid heb ontbeten vanmorgen en thee heb gedronken bij Starbucks, was ik rond half 11 dan eindelijk op weg. Het eerste stuk van de route heb ik nog wel gevolgd, wat over back roads ging die wel grotendeels verhard waren. En er waren minder hoogtemeters, dat scheelde ook aanzienlijk!
Halverwege heb ik de grote weg gepakt, die overigens nog niet heel erg druk was, maar waarmee ik wel de rechttoe rechtaan route nam, in plaats van dan weer een stukje west van de weg, dan weer een stukje oost, berg op, berg af. En zo was ik rond 16.00 uur al bij de campground.
Nu had ik het daar natuurlijk bij kunnen laten, maar daar ben ik eigenlijk niet bijster goed in. Want ik vind het best heel leuk om een boekje te lezen en zo hoor, maar de hele middag en avond vind ik ook wel weer overdreven. Dus dacht ik nog maar een stukje verder te fietsen. De eerstvolgende campground was 50 kilometer verderop, wat wel meer dan een klein stukje verder was, maar daar besloot ik toch maar voor te gaan. Omdat ik nog zo’n drie uur zonlicht had, en aangezien de weg zo vlotjes ging dacht ik dat wel te kunnen halen voordat het donker werd. Nu ging ik in het begin, vol goede moed, vrij snel, iets later zakte ik een beetje af. Mijn kont doet voornamelijk ook best wel zeer, en mijn zadel zit met de dag nóg minder comfortabel. Maar omdat de eerstvolgende campground 5 kilometer van de weg af lag, en ik de volgende dag dan dezelfde 5 kilometer terug zou moeten fietsen, had ik hier ook mijn twijfels over. Regel nummer 1 namelijk: geen backtracking. En nu ik toch al zo ver gekomen was, kon ik wellicht nog wel een stukje verder fietsen naar de volgende campground, 15 kilometer verder. Waar ik overigens wel heel blij was toen ik eindelijk arriveerde, precies voor het donker. En waar nu misschien wel/misschien niet een grizzly beer rond struint.
Mijn hele schema is nu natuurlijk ook door de war, dus ik moet ook nog even de kaart bestuderen om te kijken waar ik morgen heen ga. Misschien dat ik nog een tussenstop wil maken, of misschien dat ik vroeg opsta, en in een keer door fiets naar Helena.
Wordt vervolgd…
Nou Jonne, Interessant beslissproces beschrijf je. Goed dat je zo flexibel bent.
Rif vindt ook dat je hele mooie foto’s maakt!!
Verrassende tocht zo, haha!
Nooit saai met jou hè? Missoula! Dat was mijn vakantie-bestemming in 2016. Zo lang geleden alweer.
Succes met de voortgang en idd mooie foto’s!