Waarom deze route?

Tijdens mijn vakantie in Indonesië kwam ik een Nederlands stel tegen die aan het vertellen waren over hun reis. Ze hadden in drie maanden tijd de zijderoute afgelegd, met het openbaar vervoer. Ze waren begonnen in Istanbul en van daaruit verder naar het oosten gereisd.
En die verhalen klonken erg goed en interessant! Dus ben ik meteen gaan Googelen en heeft het altijd een beetje in mijn achterhoofd gezeten.

Toen ik me meer ging verdiepen in een eventuele fietsreis kwam ik erachter dat de zijderoute een veel gemaakte tocht is. Omdat het door prachtige landschappen gaat, je onderweg veel verschillende culturen ziet, je in veel verschillende landen komt, dus afwisseling. En de zijderoute met openbaar vervoer is lastig, beperkt en duur. Vrijheid van de fiets lijkt dus best een voordeel.

Daarnaast wilde ik graag vanuit huis vertrekken. Deels voor het idee, het lijkt me gewoon cool om te kunnen zeggen dat ik van huis naar China ben gefietst. En mocht ik daarna nog niet uit gefietst zijn, hoe tof zou het zijn als ik een rondje wereld zou doen en ook weer fietsend thuis zal komen?!
Ander bijkomend voordeel van vanuit huis vertrekken is dat ik dan even rustig in kan komen. Ik heb immers nog geen ervaring, dus starten in een westerse wereld waarin mensen je kunnen verstaan leek me niet geheel onhandig en onverstandig.

Fietsen door de Amerika’s leek me ook heel leuk, maar is op dit moment lastig vanwege het US visa. Dat staat nog open voor een eventueel vervolg.

Eerst maar eens dit volbrengen! Misschien zeg ik bij Valkenswaard al dat ik genoeg heb gefietst 😉