Dag 98 – 6025 km

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

25 mei 2019

Memorabele dag vandaag. 
We hebben hagelbuien getrotseerd, de modder overleefd en rivieren overgestoken. Rivieren van smeltwater, want nog sneeuw in de bergen. Op slippers, beste manier die we konden bedenken. Ik heb er nog koude voeten van!

Het begon vanmorgen goed. We hadden binnen geslapen dus alle spullen waren droog, en het regende buiten gelukkig ook niet meer. Er stond een bergpas op het programma (de Goderdzi pass), en van de tegenliggers die we gisteren tegen waren gekomen hadden we al begrepen dat dat modderig was. En dat 25 kilometer lang. 
Had ik wel een klein beetje vrees voor, ik zag al taferelen voor me dat ik mijn fiets die 25 kilometer zijwaarts de berg op moest slepen. 

De modder viel uiteindelijk best mee. Ik bedoel, het was best modderig, een paar keer moest ik wel de modder tussen het spatbord vissen om de banden weer fatsoenlijk te laten rollen. Maar over het algemeen was het heel redelijk te fietsen. 

Het ging alleen niet traag en gestaag maar gewoon uiterst langzaam. Hadden wij vanmorgen nog bedacht om zo’n 90 kilometer te fietsen (daar was een hotel dat betaalbaar was), rond de middag waren we op een schamele 25 kilometer. Zo traag dat het ging. 

We hebben ook nog een tijdje geschuild, het begon namelijk een beetje te donderen en het leek erop dat er een stortbui over zou komen. Bleek uiteindelijk heel erg mee te vallen, maar toen we net weg waren gefietst kwam er wel een hagelbui over. Was lekker getimed. 

Bij deze schuilplaats hebben we ook een huisdier opgedoken. Een hongerige hond, heel vriendelijk dier. Heeft de rest van de dag met ons mee gerend, zo’n 35 kilometer. En wilden we héél graag in een hotel slapen en een warme douche nemen, die waren niet beschikbaar. En omdat het al bijna donker was en we heel de dag en avond op de fiets hebben gezeten hebben we toch maar besloten om te kamperen. Dus nu houdt de hond de wacht buiten, ik hoop dat het niet heel hard gaat regenen. 

Wat betreft morgen, ik hoop niet dat het beestje de hele tijd mee blijft rennen. Dat lijkt me gewoon te ver. En daarnaast weet ik gewoon niet zo goed wat ik er mee moet. Als het kon zou ik haar houden, maar nogmaals, dat is gewoon vrij lastig op de fiets. Hopelijk lost het zich vanzelf op!