Dag 42 – 2888 km

30 maart 2019

Soms zou ik willen dat ik een vogel was. Kon ik nog steeds van de uitzichten genieten, beter nog zelfs. Maar zou ik niet m’n fiets met toebehoren de berg over hoeven te slepen. 

Eigenlijk wist ik niet zoveel over Montenegro. Ik had gedacht dat ik het land in een paar dagen wel door zou zijn. Lekker naïef ook. 
Ik ben inmiddels denk ik hemelsbreed zo’n 70 kilometer van de grens af. En daar heb ik dan 3 dagen op gefietst. Vandaag had ik weliswaar een grotendeels sneeuwvrij pad, maar heel veel meer dan een pad kun je het niet noemen. 16 bergkammen over, met zoveel rotsen dat fietsen onmogelijk was en ik een heel stuk met fiets aan de hand moest doen. Wat zwaar vermoeiend was, want mijn armen waren duidelijk nog moe van gisteren. En omdat ik al zo lekker vlot ging, heb ik vandaag ook m’n eerste lekke band gehad. Waar ik vanmiddag duidelijk even om moest vloeken, maar waarmee ik eigenlijk in m’n handjes mag klappen. Dus heb ik een nieuwe binnenband op het wiel gelegd en wil nu de buitenband niet meer uitlijnen. Nu heb ik dus een hobbel in m’n wiel zitten. Beetje jammer. 

Mijn ontbijt, lunch en tussendoortjes vandaag bestonden uit droge kaakjes en chocola. Omdat ze in de middle of nowhere geen supermarkten hebben, alleen her en der een boerderijtje met een paar schapen en een koe. 

Lichtpunt van de dag: op zoek naar een slaapplaats stopte ik bij een hostel. Die er aardig dicht uitzag, maar een mens kan toch hopen…
Dicht was ie inderdaad, maar er was wel iemand thuis die Engels sprak en veel wandelt en fietst. Komt er op neer dat de route die ik wilde doen deze tijd van het jaar even onbegaanbaar is als de route die ik gisteren wilde doen, dus nu heb ik een alternatief gekregen die wel goed zou moeten zijn. Nu kunnen we dus, met hobbels, verder vliegen naar China. 

Nog een lichtpunt: lek luchtbed was vals alarm. Afgelopen nacht heeft ie zich prima gehouden, ik denk dus dat er inderdaad een ventiel niet goed dicht zat…

Met andere woorden, eigenlijk heb ik het zo slecht nog niet 😉

5 Reacties

  1. Maarten vd Linden
    april 3, 2019 / 3:46 pm

    Hoi Jonne,

    Die bobbel in je band zou het gevolg kunnen zijn dat de rand van je buitenland niet diep genoeg in je velg zit. Komt ,
    Meestal voor op de plek waar je ventiel zit. Als dat zo is dan meest lucht er uit , ventiel zo ver als mogelijk naar binnen drukken, buitenland goed drukken, ventiel weer uittrekken en band oppompen. Hoop dat dit helpt.

    Groet, Maarten vd linden

  2. Tess
    april 3, 2019 / 6:35 pm

    Ik zou proberen je fiets te ruilen voor een helikopter… de kans dat dat lukt acht ik in ieder geval een stuk groter dan dat je een vogel wordt…. maar ge wit ooit nooit nie!! X

  3. Mary
    april 3, 2019 / 7:43 pm

    Wat is het bikkelen Jonne…. ik had het allang opgegeven… wat zeg ik… ik begin er niet eens aan!

  4. Yvonne Minnen
    april 3, 2019 / 9:10 pm

    hoi Jonne

    Net even bij gelezen.
    Het blijft leuk je te volgen en ik heb enorm veel respect.
    Tijdens het lezen hoor ik je gewoon praten .
    Verder sluit ik me aan bij de vorige spreker !!

  5. Paul van Mullekom
    april 4, 2019 / 4:23 pm

    Ha Jonne,

    Het zit je niet mee en respect voor je doorzettingsvermogen en je positieve humeur. Het zijn van die landen in de Balkan waar je niet elke dag komt, ze zijn geen reisbestemming maar volgens mij wel mooi om doorheen te trekken. Heb ff op de kaart gekeken maar je bent al een heel eind richting griekenland en Turkye. Komt goed, je inspanningen worden zeker beloond

    Groetjes, Paul

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *