Dag 343 – 13.199 km

24 januari 2020

Het was vandaag een waar kitesurf walhalla. Maar die wind die normaal van noord naar zuid gaat, gaat in ieder geval de laatste twee dagen van zuid naar noord, waardoor die weg langs het strand een klein beetje een marteling was. Lees: de longen uit je lijf trappen en tot een maximale snelheid van ergens tussen de 10 en 15 kilometer per uur komen. Er was ook bijna aan hit and fly, toen een vogel op vloog maar dit dus ook tegen de wind in deed. Met als gevolg dat het beest bijna tegen m’n hoofd aan vloog…

Van Bangkok tot hier heb ik stukken over een zogenaamde ‘scenic road’ gefietst. En uiteraard horen hier viewpoints bij. Die dan ook ruimschoots aanwezig waren, ongeveer om de kilometer (letterlijk). Waarom deze viewpoints zo veelvuldig aanwezig zijn is mij een raadsel, want het uitzicht bestaat of uit een paar bosjes, of uit een plasje met water waaruit ze zout winnen. Was dus allemaal net iets minder scenic. 

Ik ben vandaag meerdere fietsers tegen gekomen, en grofweg heb je twee soorten. Dit is wel iets generaliserend, maar dat is mijn ervaring toch. 
Je hebt de fietser die in Zuidoost Azië fietst, voor een paar weken of maanden. Deze soort reist met minder spullen, want vaak geen tent of kookspullen. En deze soort zwaait hooguit als ze je in de smiezen krijgen, maar zal nooit stoppen om een praatje te maken. Of in het geval ze al stil staan en ik stop om een praatje te maken: dat gaat niet van harte (getuige de Finnen die ik vanmorgen tegen kwam). 
En dan heb je de fietsers die iets verder komen dan alleen Zuidoost Azië, die heel hun hebben en houwen meeslepen op de fiets en altijd stoppen voor een praatje, en vaak allerlei ervaringen en tips geven. 
Zo ook Sam, die ik tegen kwam bij mijn eindbestemming: een soortement van camping. Ik zag namelijk een MSR tent staan, dat moest wel van een fietser zijn!
En omdat Sam al even rondfietst in dit gebied kon hij me mooi wat tips geven. Andersom ook trouwens, want hij gaat richting het westen. 
Ik weet wel welke fietsers ik het liefste tegen kom in ieder geval! 😉

Voor morgen hoop ik dat ik eindelijk wind mee heb en ga ik nog een stukje verder naar het zuiden. En ik heb van Sam vernomen dat ik echt bij een tempel moet hebben gekampeerd voordat ik Thailand verlaat. Schijnt namelijk heel leuk te zijn. Mogelijk ga ik me daar morgen eens aan wagen!

Delen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *