Dag 34 – 2445 km

22 maart 2019

Zweten geblazen.
What goes up, must come down zou je denken. Zo werkt het in ieder geval wel wanneer je met de verkeerde sportbeha gaat sporten.
Bij het fietsen van bergen gaat die vlieger niet op. Kilometers en kilometers bergop, waarna er een klein stukje naar beneden gaat om vervolgens weer bergop te moeten. En nu weet ik wel dat die kilometers naar beneden 36 keer zo hard gaan en dat het dus lijkt alsof dat een veel korter stuk is, maar in dit geval heb ik het soort van bijgehouden. En er is zeker een extreem significant verschil waar te nemen. Of zoiets. Nu snap ik wel waarom die route dus eigenlijk andersom loopt.

Maar dat deert verder niks, komt er alleen op neer dat ik er wat langer over doe. Ik hou nog steeds van bergen, want die vergezichten! In Slovenië en Kroatië heb ik voornamelijk door vlakke stukken gefietst. Schiet lekker op natuurlijk, maar is wel wat minder bijzonder. Bosnië daarentegen, de ene berg na de andere berg. Maar wat is het hier adembenemend mooi! Buiten wat bergen is er niks. Kale vlaktes, nu nog bedekt met sneeuw. Met één weg die er doorheen loopt. Daar waar ik fiets en waar van tijd tot tijd een auto of vrachtwagen overheen komt.

Toen ik door een minuscuul dorpje kwam ben ik wel nog uitgelachen door twee oudere dametjes, die het heel grappig vonden dat ik in mijn korte broek aan het fietsen was. Wat uitstekend ging, want de zon scheen goed, en van de berg op krijg je het warm. 

Omdat ik dus niet zo snel ging als gehoopt ben ik nu nog steeds in de hooglanden. En heb ik m’n tentje in de sneeuw opgezet. Gelukkig heb ik vanmorgen wel voor een heel weeshuis aan eten ingeslagen, dus daaraan geen gebrek. Vanmorgen leek me het nog een goed idee om een salade te eten. Nu moet ik zeggen, een salade in de sneeuw is het hem nét niet, maar goed. Wel weer wat groentjes binnen gehad. Want omdat het vandaag zo’n mooie, heldere dag was, is het nu stervenskoud natuurlijk. Vooral mijn voeten zijn ijsklompjes, want de canvas schoenen die ik bij me heb zijn meer mooi-weer schoenen. 

Snel in de slaapzak dus, even kijken of mijn uitrusting het ook met sneeuw doet. 

5 Reacties

  1. Mary
    maart 27, 2019 / 7:53 pm

    Wat een prachtige foto’s en vergezichten Jonne! En die waterval! En dan in je eentje zo bovenop die berg… wat een stilte en rust moet dat geven. Moet je ook maar tegen kunnen hoor, is niet voor iedereen weggelegd denk ik.

  2. Rianne Maas
    maart 28, 2019 / 11:46 am

    Het ziet er inderdaad adembenemend uit! Ik blijf het knap , gedurfden zeer stoer van je vinden, deze onderneming. Je verhalen blijven zeer informatief en sfeervol en leuk om te lezen!
    Zet hem op Jonne!!

  3. Rianne Maas
    maart 28, 2019 / 11:47 am

    Het ziet er inderdaad adembenemend uit! Ik blijf het knap , gedurfd en zeer stoer van je vinden, deze onderneming.
    Je verhalen blijven zeer informatief, sfeervol en leuk om te lezen!
    Zet hem op Jonne!!

  4. Jacques Sars
    maart 28, 2019 / 7:17 pm

    Gave aflevering vandaag weer! Wat n foto’s! Oude dametjes de volgende keer in plat Brabants van repliek dienen zou ik zeggen! Zet m op Jonne en veel plezier!

    Gr Jacques

  5. Tess
    maart 28, 2019 / 11:50 pm

    Hahahahahaha what goes up must come down!!!! Ben ik ff blij met m’n kleine voorgevel :p

Laat een antwoord achter aan Mary Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *