Dag 260 – 10.635 km

3 november 2019

Xinjiang is het nog niet helemaal. Nadat we eind van de morgen in Urumqi zijn aangekomen, zijn we van het busstation naar het treinstation gefietst, heeft Nick voedselvergiftiging opgelopen (godzijdank had ik niet van diezelfde dingen gegeten) en zijn we van het kastje naar de muur gestuurd. Uiteindelijk zijn we, na heel het station 15 keer gezien te hebben, op de ‘juiste’ plaats terechtgekomen, daar waar we onze fietsen in moesten checken. Wat nog een heel gedoe was, want alle spullen moesten wederom nog eens door de scanner, er was besloten dat onze fietsen 25 kilo per stuk wegen en we daar dus voor moesten betalen.
Wat wij belachelijk vonden, want op precies te zijn is mijn fiets 18 kilo, schoon aan de haak. Op hun weegschaal gewogen.
Maar het was dan weer niet mogelijk om de fiets aan te vullen met tassen tot 25 kilo. Die moeten dan uiteraard apart ingecheckt worden.
De overige spullen (31,5 kilo, heel veel eten en drinken) ga ik dus maar gewoon zo meenemen en hopen dat ze dat niet na gaan wegen. Je schijnt namelijk maar 20 kilo mee te mogen nemen. Maar no way dat ik daar nog extra voor ga betalen hoor! Ik trek al m’n kleren, slaapzak en tent wel aan als het moet!
En tot die tijd strompel ik voort, met al m’n tassen op en aan me, door het treinstation. Die groot is en waar ze nog nooit gehoord hebben van van die karretjes waar je je bagage op kan leggen en dan mee rond kunt rijden.

Nadat de man van de fietsen incheck iemand anders gewaarschuwd had over onze brandstofflessen (vuile verrader), iemand die zichzelf zeer belangrijk vond, hebben we daar nog een 3 uur durende discussie over gehad, wat er op neer kwam dat ik wederom mijn brandstoffles heb moeten afgeven en wéér een nieuwe kan gaan kopen. Ze denken zeker dat dat euroknallers zijn of zo.

In ieder geval, toen we eindelijk zo ver waren dat we treinkaartjes konden gaan kopen (die hadden we namelijk nog niet eens), bleek dat de enige optie voor de trein van vandaag staanplaatsen waren. En nu vind ik dat bij een concert helemaal leuk, bij een 36 urige treinreis lijkt me dat nu net iets minder tof.

Mocht ik Chengdu levend bereiken doe ik van daaruit weer verder verslag!