Dag 248 – 9920 km

22 oktober 2019

De geleerden zeggen dat het beter is om je haar niet zo vaak te wassen. Dus daar luister ik dan braaf naar. Eén keer per week, soms twee keer. De rest van de tijd zet ik een muts op, werkt prima! 

Vanmorgen waren we vroeg op weg. De kampeerplaats was nogal openbaar in een bushok (eigenlijk voor niks want niet geregend), en er waren nieuwsgierige mensen die zich afvroegen wat wij daar aan het doen waren. Of dat denk ik dan toch, ik spreek nog steeds geen Russisch. Daarbij was het natuurlijk ook totaal niet duidelijk dat wij daar aan het kamperen waren, aangezien er twee tentjes stonden…

Maar voordeel, we waren wél snel in Karakol. Net op tijd zelfs, want terwijl we de ‘stad’ in fietsten begon het te sneeuwen en nadat we in het hostel waren begon het helemaal heel hard te regenen. We waren dus net op tijd om te voorkomen dat we helemaal nat waren. 

En omdat ik al een week mijn haren niet gewassen had, én ik het inmiddels erg koud had van dat gure, herfstige weer, heb ik minstens een half uur onder een warme douche gestaan. Wat in werkelijkheid waarschijnlijk ‘maar’ tien minuten of zo was. 

We kwamen er ook achter dat we eigenlijk best wel heel goed om schema liggen en helemaal niet zo veel meer hoeven te fietsen naar de Chinese grens. Dus hebben we besloten om nog een dagje in Karakol te blijven morgen. Omdat het zo verleidelijk is om ergens te zijn waar het warm is in plaats van buiten in de wind. En omdat de WiFi ook goed is. En omdat we stiekem geen zin meer hebben in fietsen in Kirgizië…

Overmorgen gaan we dus weer verder en als het een beetje mee zit is het nog zo’n anderhalve dag tot de grens met Kazachstan. Die met een beetje geluk ook nog open is! 

1 Reactie

  1. Gisela
    oktober 31, 2019 / 9:15 am

    Nou Jonne, wat betreft dat haar wassen: t zal te koud zijn bij jou denk ik! Maar ik was ze al 60 jaar iedere dag hoor

Laat een antwoord achter aan Gisela Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *