10 septeber 2019
Wij zijn net beroemdheden. Overal waar wij komen waar andere mensen zijn wordt er 500.000 keer hello gezegd, moeten we naar iedereen zwaaien, allemaal high fives geven en vertellen waar we vandaan komen. En als we ergens stil staan komt er een zwerm aan kinderen op ons af. Soms wel leuk, vaak ook wel een beetje vermoeiend. Ik snap Julia Roberts in Notting Hill wel hoor!
Verder is de Pamir highway echt mijn ding. Tot nu toe dan. We zitten nog niet echt high, maar de ‘weg’ gaat op en neer en de uitzichten zijn prachtig! En waar andere mensen (op internet) klagen over de slechte weg, ik vind dat juist mooi. Kan de fiets doen waar ie voor gemaakt is: hard naar beneden en iets minder hard omhoog. Op lomp terrein, love it!
De nieuwe onderdelen van de brander kunnen inderdaad vanuit Moskou opgestuurd worden. Kost dan wel meer dan het dubbele dan normaal. En kans is dat ik er toch nog wel in Khorog op moet wachten. Dus ik denk dat ik een bestelling ga indienen bij Nick, een extra rondje ga fietsen in de Pamir, langzaam, en dan de Wakhan Valley samen met Nick doe. Met warme noodles als het goed is! Ik verheug me er nu al op!
Ps. Ik heb me nog nooit zó schoon gevoeld. Heb net namelijk m’n haren in de rivier gewassen 😉
Ha Jonne,
Na een kleine week radiostilte nu elke dag weer je blog en wát een foto’s. Hoewel het zeker stevig klimmen is, een prachtige route. En een foto van je fiets met bepakking, ik was wel benieuwd hoe je bykepacking met je tassen had gecombineerd. Je route gaat, zo te zien, ook deels onverhard?? En je hebt toch iets bredere banden? Die iets meer energie kosten op de normale weg, maar meer grip hebben als het ruwer wordt. En je fietst zo te lezen, niet alleen. Slim want het is wel echt onbekend en grotendeels onbewoond terrein.
Fiets ze!
Groetjes, Paul