Dag 19 – 826 km

21 september 2023

Ik ben in Helena, en het weer is kut, maar verder zie ik het leven weer helemaal zitten. 

Na het beer spectakel van gisteravond heb ik voor kampeer begrippen nog best redelijk geslapen. Het heeft wel geregend vannacht, misschien was ‘Rainy Lake’ wel een voorbode. Ik was redelijk ‘vroeg’ op omdat ik op tijd wilde vertrekken, omdat dat bed naar me lonkte en ik vast en zeker Helena ging halen vandaag. 

Toen ik vanmorgen de jongens tegen kwam op de campground bleek dat zij uiteindelijk helemaal niet in hun tenten hadden geslapen omdat ze het niet aandurfden, maar in de auto hadden overnacht. Watjes 😉

Ik was dus redelijk op tijd op weg, en toen ik vanuit de campground naar de weg fietste, zag ik al sneeuw op een bergtop die er gisteren nog niet was, hoewel het ’s nachts toch niet zo koud was geweest. Ik ging met miezer op weg, naar na een tijdje werd het toch wel regen. Uiteindelijk ook weer miezer, maar echt top weer was het niet, en het werd ook steeds frisser. Ik zag het uiteraard nog zonnig in met mijn korte broek! 

Na een stuk gefietst te hebben waren ze ergens aan de weg aan het werken, waarbij ik eerst denk ik 20 minuten heb moeten staan wachten totdat we verder konden. Een stukje verder ging het afvalt over in een zand/modder pad, waarbij ik inmiddels wel langzamer ging dan het autoverkeer en die een klein beetje op hield. Een vrouw kwam naast me rijden en bood me een lift aan, met een reusachtige pickup truck, waar de fiets makkelijk in pastte. Dat aanbod heb ik dus maar niet afgeslagen. 

Amie bleek uiteindelijk naar Helena en Butte te gaan, dus ik kon naar beide meerijden. Ze zei dat Helena leuker was voor een dagje vrij, dus ben ik daar gebleven. En ik was maar wat blij met de lift, want het weer werd steeds slechter, de eerste sneeuw is zeker gevallen, de weg had geen shoulder, en daarbij was het ook erg gezellig met Amie! Ze is farmaceut, heeft tien jaar in Alaska gewoond, nu in Seeley, Montana, heeft paarden, en is gewoon super aardig! Ze heeft een nicht die in Twin Bridges woont, een stukje ten zuidoosten van Butte. Zij hebben een ranch en gaan over twee weken het vee naar de ranch halen met de paarden. Amie heeft haar nicht opgebeld en ik ben zeker welkom. En ik zit er sterk over te denken om dat aan te pakken en de route te laten voor wat het is. 

Het komende stuk van de route schijnt wel heel mooi te zijn, dat zou ik dan missen. Maar aan de andere kant, die route gaat nergens heen, dat kan ik altijd nog doen. Dit aanbod geldt nu, en deze ervaring kan ik misschien maar één keer meemaken. Ik denk dus dat ik er gewoon voor moet gaan. Daarnaast is het toch maar de vraag hoeveel van de route ik daadwerkelijk kan gaan doen, want het weer zal er niet echt beter op worden. En ik blijf immers een mooi weer fietser 😉

Ik wil wel nog erg graag naar Yellowstone, dus moet nog even kijken waar en wanneer ik dat in ga passen. En de rest moet ik natuurlijk ook nog even bekijken. Misschien pak ik de route uiteindelijk een stuk zuidelijker weer op. Ik ga het nog even bekijken allemaal!! 

In Helena kwam ik ook nog een andere fietser tegen, Hannes uit België. Hij is in Portland begonnen en vanuit daar naar de Continental Divide gefietst, waarop hij nu drie dagen aan het fietsen was. Hij zat er een beetje doorheen, vanwege het weer, en was al mogelijkheden aan het bekijken om ergens anders heen te gaan. We hebben een hele tijd gepraat en ik denk dat ik hem wel weer een beetje opgefleurd heb en dat hij het iets meer ziet zitten inmiddels. Wellicht dat hij dus tóch wel nog even verder fietst, en misschien kom ik hem ergens nog tegen. Samen fietsen was namelijk een optie, maar ik kijk al tijden uit naar een rustdag met een echt bed, die ik morgen heb gepland. Hij is vandaag de hele dag in Helena geweest en wil weer verder. Het is dus aan hem 😉