10 juni 2019
Ik ben trots op mezelf, want ik heb vandaag gekookt. Omdat ik in Baku al ingrediënten had gekocht die ik wel moest gebruiken van mezelf. En gisteren had ik niet gekookt omdat ik ’s middags al warm eten had gekregen en uiteindelijk bij een restaurant op een grasveldje heb geslapen, en ik dat dan weer niet zo netjes vond.
En daarnaast is m’n geld op en wilde ik niet meer geld pinnen. Morgen eet ik dus gebakken rijst (of eigenlijk bulgur) met groentjes als ontbijt. Wat ik dan nét weer iets minder lekker vind.
Mijn laatste geld heb ik uitgegeven aan een overnachting in een hostel. Want zo snel als ik gisteren ging, zo langzaam ging ik vandaag. Heel de weg forse wind tegen, en de weg liep door een compleet open landschap met wat verdorde gras landjes. Compleet uitputtend dus.
Uiteindelijk ben ik nog iets verder van de grens dan dat ik eigenlijk had gewild, maar na iets meer dan 100 kilometer vond ik het wel goed voor vandaag. Morgen nog zo’n 40 kilometer en dan ben ik in Iran. Waar het pas echt zwaar gaat worden.
Vandaag was het zo verschrikkelijk heet dat ik nogal zweette, maar woei het zo hard dat dat ook meteen weer droog was. Wat resulteerde in overal zout. Zelfs m’n kleren sloegen helemaal wit uit. En aangezien ik vanaf morgen in lange broek, lange trui en hoofddoek moet fietsen voorspel ik dat dat heet gaat worden. Misschien dat al mijn vet dan ook wegsmelt, want ik ben volgens mij de enige fietser die het heeft gepresteerd om aan te komen. Tegen de tijd dat ik Iran uit ben, ben ik zo slank als een dennetje 😉