5 juni 2019
Dat rustig, in 3 dagen, naar Baku fietsen is hem niet helemaal geworden. Het was namelijk nog maar ‘slechts’ 120 kilometer naar Baku, en het is inmiddels minstens 40 graden. En een grote zandbak. Niet echt lekkere kampeeromstandigheden dus.
Dus zijn we maar helemaal doorgefietst naar Baku. Onderweg nog verschillende keren voorzien van versnaperingen die werden aangeboden door langsrijdende mensen. En we kregen een lift aangeboden, die Nick wel had willen nemen, maar ik niet. Omdat we nog maar op 40 kilometer afstand waren, de weg eindelijk naar beneden leek te gaan en ik het wél gefietst wilde hebben.
Zo gezegd, zo gedaan.
Eenmaal in de stad hebben we een hostel gevonden dat er best aardig uitzag, konden we wat onderhandelen over de prijs en hebben we ’s avonds nog wat rondgelopen. De eerste indruk is in ieder geval alvast erg positief, het lijkt een super mooie en moderne stad!
Morgen ga ik eerst uitslapen en daarna misschien nog wat rondkijken. Geen wilde plannen in ieder geval!
Mijn oom en tante komen morgen in Baku aan en hebben een hotel voor me gereserveerd, dus die ga ik morgenavond weer ontmoeten. Leuk!
Knap dat je een lift afslaat omdat je het toch wel wil fietsen. Bikkel hoor!