Dag 103 – 6399 km

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

30 mei 2019

Van de middle of nowhere in Armenië naar Tbilisi was nog een heel eind. Maar omdat we al redelijk in de buurt waren, we toe waren aan een douche, we het konden halen en dan een dag langer in Tbilisi konden zijn besloten we er maar voor te gaan. Bijna 160 kilometer, mijn langste afstand tot nu toe. De weg was op z’n zachtst gezegd niet zo gladjes, maar het ging in ieder geval voornamelijk naar beneden. Dat maakte dat we toch nog ietwat vooruit kwamen.
Georgië weer inkomen vanuit Armenië bleek wat lastiger dan vanuit Turkije, alle pillen werden nagekeken en gecontroleerd, met 4 man sterk. Hadden waarschijnlijk verder niks anders te doen.

Tbilisi zelf lijkt me een hele leuke stad, maar helaas heb ik niet zoveel gezien als dat ik had gewild. Voornamelijk omdat ik een beetje lui was en ik het te warm vond om heel veel te ondernemen. En wilde ik vandaag vanalles gaan bekijken, na een klein stukje rond gefietst te hebben zijn we neergestreken bij een fietsenmaker waar we vervolgens (niet geheel vrijwillig) de hele middag gespendeerd hebben. Mijn fiets is voorzien van een nieuwe cassette, het crankstel is schoongemaakt en vastgezet (bleek dus een beetje los te zitten), het licht doet het weer en er zit nieuw stuurtape om het stuur, in een kek turkoois kleurtje. Zo goed als nieuw weer dus! 
Ik heb besloten dat het voorrek deze reis gaat overleven, want het blijkt onmogelijk om dat hier ergens te vinden. Daarnaast heeft hij afgelopen week overleefd, en een veel erger wegdek dan dat is praktisch onmogelijk.

Vanavond heb ik met mijn oom en tante gegeten, die zijn vandaag ook in Tbilisi gearriveerd. Ik ga ze ook nog in Baku tegenkomen, dus dit was alvast een voorproefje. En ze kwamen gewapend met nieuwe tentstokken, dus nu ben ik weer helemaal compleet. Zou goed moeten komen komende tijd!