22 november 2023
We zijn weer los. Eíndelijk heb ik dan toch maar mijn spullen gepakt en weer een stukje gefietst. Waar ik nu last van mijn knieholte van heb, wat vreemd is, want daar heb ik in de hele rest van de trip nog geen last van gehad. Maar goed, ik heb nog een paar dagen om uit te rusten en te herstellen van deze uitzonderlijke inspanning 😉
Ik voelde me inmiddels helemaal thuis in La Paz, en gisteravond ben ik met een Amerikaans stel, Kim en Lennard, wezen eten. Nadat we eerst GinTonics hadden gedronken in hun camper, die voorzien was van horren waardoor we de muggen buiten konden houden. Wat geen overbodige luxe was, want mijn benen zijn nog steeds een maan landschap, ik denk dat ik nog nooit zó veel muggen bulten heb gehad. En ik heb dus de hele dag door jeuk en krab alles open.
Na het eten zou ik nog een toetje gaan eten met andere mensen van het hostel, maar iedereen was moe, en we hadden geen zin meer om naar het dorp te lopen. Dus hadden we afgesproken om vandaag een ijsje als ontbijt te eten, de ijstent bleek namelijk om 9 uur al open te zijn. Nu waren wij er niet helemaal om 9 uur maar wat later, en het ijsje was mijn tweede ontbijt, want daarvoor was ik al naar de supermarkt geweest om een broodje te kopen/eten, maar het was een goed, tweede ontbijt. Daarna ben ik nog meegelopen naar een koffietent, even ontbijten in de ochtend bleek dus een stuk uitgebreider en langer te duren dan verwacht. Maar goed, het was wél gezellig. De anderen gingen nog naar een museum, dus heb ik iedereen gedag gezegd en ben ik terug gelopen naar het hostel om mijn fiets op te halen, het was inmiddels namelijk al 11 uur geweest.
Ik had de dag ervoor Pável, de eigenaar van het hostel, uitgenodigd om mee te fietsen. Tegen de middag waren we eindelijk zo ver en zijn we van start gegaan. Om uit La Paz te komen was even een gedoe, er zijn veel stoplichten en relatief veel auto’s. Maar de rest van de weg ging rechtdoor, en we gingen redelijk snel. En nu heb ik dus last van mijn linker knieholte.
We zijn in Todos Santos naar een hostel gefietst, wat belachelijk duur was voor wat het is, maar Pável had geen kampeerspullen bij zich, en ik vond het ook stom om dan ergens anders heen te gaan, dus we zijn toch maar gebleven. Omdat een bed nauwelijks duurder was dan mijn tent ergens op het terrein opzetten, heb ik daar maar voor geopteerd. Nadat iedereen gewassen en gestreken was zijn we uit eten gegaan en hebben we nog ergens een drankje gedronken, en toen ik naar bed wilde gaan bleken er beestjes over de muur naast mijn matras te lopen. En als ik ergens allergisch voor ben zijn het beestjes.
Ik had even gegoogled en het leken gelukkig geen bedbugs, maar wat het wel is weet ik ook niet. Daarnaast zou ik in een all female kamer slapen, maar bleek er bij terugkomst in een keer een man te zijn. Waar ik verder geen problemen mee heb, ware het niet dat die over het algemeen gewoon meer snurken. Wat ik dan weer iets minder geweldig vind.
Om een land verhaal kort te maken, ik slaap vanavond weer in mijn tent. Hopelijk zonder snurkende mensen of kruipende beestjes. Maar wat een flut hostel is dit! Morgen blijf ik dus zeer zeker niet hier slapen, maar zoek ik wel wat anders uit. Ik denk dat ik ’s ochtends een beetje rond ga kijken in het dorp hier, wat er overigens wel heel leuk uitziet, en ’s middags nog een klein beetje verder fiets naar het volgende dorp. Waar kamperen hopelijk beter geregeld is dan hier.
 | BeantwoordenDoorsturen |
