28 april 2019
Ik had even het geniale plan om wat voedzamere dingen te eten. Katharina had havermout gemaakt die zowaar best lekker was, dus nadat ze tot in detail had uitgelegd hoe ze het maakte en wat ze erin deed was ik er wel van overtuigd dat ik het kon reproduceren. Gisteren dus vol goede moed ingrediënten ingeslagen, wat nog een klein vermogen kostte en niet zo lichtgewicht is – ze doen hier alleen aan grootverpakking (behalve chips en koekjes en zo, dat zijn dan weer minuscule verpakkingen). Om een lang verhaal kort te maken, het was op zich best lekker, maar mijn lijf lijkt niet gemaakt te zijn voor yoghurt, kwark, vla, pudding en aanverwanten. Om te kotsen, bijna letterlijk. Ik zeg dit top idee maar weer gedag dus en eet morgen wel weer droog brood en ongeprakte bananen. Mocht iemand nog havermout willen, ik heb nog een halve kilo min een klein beetje over. Biologisch uiteraard (want de gewone hadden ze niet).
Het lijkt erop dat ik een beetje te veel zon heb gezien afgelopen paar dagen. Resultaat is knallende koppijn en zó veel zin in een hotel met warme douche. Dacht ik dat te kunnen vinden in Aliaga, want best een grote plaats, was dus mooi niet zo. Er waren welgeteld 2 hotels beschikbaar, beide ernstig ver over mijn budget heen. De goedkoopste optie was een heel stuk terug (geen optie dus) of nog een heel stuk verder (kon ik niet meer aan). Dus heb ik heel vriendelijk bij een tankstation gevraagd of ik daar m’n tentje op mocht zetten (tip van Ivo) en nu sta ik op een strak gemaaid grasveldje en heb ik çai gekregen. En er is ook nog een wc. Ga ik vaker doen hoor!
Komt omdat je een tijd geen zuivel en gezond voer gehad hebt denk ik