26 maart 2019
Bosnië. In een woord: wauw. Sarajevo: ook wauw! Gisteren heb ik de stad verkend door middel van een free walking tour (lees: fee walking tour). En omdat het super druk was, ik was de enige in de groep, voelde ik me min of meer verplicht om meer fooi te geven. Was een beetje jammer.
Ik ben ook naar een fietsenmaker geweest. Twee keer zelfs, want de eerste keer was degene die daadwerkelijk de fietsen maakt er nog niet, en de tweede keer bleek dat hij er niks aan kon doen in desbetreffende zaak. Ze hebben nog een andere winkel aan de andere kant van de stad waar blijkbaar al het gereedschap ligt, dus ik ga morgen daar nog maar even langs rijden in de hoop dat ze nu wel dat spatbord vast kunnen zetten. Het irriteert me namelijk mateloos dat hij overal aanloopt en ik daardoor minstens 10 kilometer per uur langzamer ga. Voor m’n gevoel althans 😉
’s Middags ben ik met een kabelbaan naar de top van Mount Trebevic gegaan. Wat ik uiteraard ook had kunnen lopen, maar dat was best een eindje (lees: 15 kilometer). Vanaf de top van de berg heb je een mooi uitzicht over de stad en de oude bobslee baan waar in ’84 de Olympische Spelen zijn gehouden is ook nog soort van zichtbaar. Daarna wilde ik eigenlijk nog wat door de stad lopen, maar was ik redelijk moe. Ben uiteindelijk maar bij een eettentje neergestreken om daar Tufahija (iets met een appel en veel suiker) te proberen. Was niet echt een topper.
Het idee was om vandaag wat musea te bezoeken. Iets waar ik eigenlijk niet zo van ben, maar in dit geval leek me dat wel erg interessant. Er is immers zo veel en recente geschiedenis in Sarajevo! Een fee walking tour over de oorlog stond ook nog op de wensenlijst, maar uiteindelijk heb ik niks van dit alles gedaan. Vandaag sneeuwt het namelijk. En is het koud. En nat. Dus heb ik de hele dag binnen gezeten, proberen te werken aan de website. Waar ik zwaar gefrustreerd van ben geraakt, omdat ie het niet doet. En ik van het kastje naar de muur word gestuurd, maar het resultaat hetzelfde blijft.
Met fiets door sneeuw kan ik handelen. Techniek dat niet doet wat ik wil iets minder. Het punt waarop ik m’n laptop uit het raam, in de sneeuw, gooi is bijna bereikt. Morgen maar weer een stukje fietsen. Kan ik die energie kwijt 😉
Conclusie van dit verhaal is wel dat ik uiteindelijk dus lang niet alles heb gezien/gedaan als dat ik had willen doen. Rest geen andere keuze dan nog een keer terug gaan!
Oh Jonne dan fiets je gewoon ook terug vanuit China! Doe je de highlights nog een keer!
Jeetje die bobslee-baan…. wat een vergane glorie.
Jammer van het weer Jonne. Hoop wel dat je fiets gemaakt kan worden. Op naar de volgende km’s!