15 januari 2020
Het briljante plan om met zonsopgang te vertrekken zodat we ’s middags wat tempels konden bekijken was theoretisch gezien erg goed, alleen de uitvoering viel wat tegen. Want mijn alarm om 6 uur heb ik niet gehoord, waardoor ik ‘pas’ om half 7 wakker was. Wat te laat was voor zonsopgang, maar nog steeds te vroeg aanvoelde.
We hadden bedacht dat we gingen ontbijten/lunchen in Preah Vihear, wat zo’n 55 kilometer fietsen was, en ongeveer op de helft van de totale afstand van vandaag. We hadden gisteren grootschalig bananen ingeslagen, dus we vonden dat we daar wel een stukje op konden fietsen.
Die eerste 55 kilometer gingen super snel, en even na tienen konden we dan uitgebreid gaan ontbijten. Wat wat lastig was doordat we niet echt iets smakelijks konden vinden, maar uiteindelijk werd het fried rice.
De 55 kilometer daarna waren echter de langzaamste ooit, want de zon is moordend en vanwege de brandjes overal is de lucht ook niet heel prettig. Nick en ik hadden allebei nogal een laag energiepeil, dus gingen die tempels hem vandaag niet meer worden.
Nu slapen we dus in een dorpje op ongeveer 10 kilometer afstand van de tempels, in een houten blokhut waarbij de ‘douche’ en kuip met water en een emmertje is. Voelt net als kamperen, alleen dan met ventilator. Wat geen overbodige luxe is.
We wilden eigenlijk airconditioning, maar het enige guesthouse in het dorp vroeg belachelijke prijzen, dus daar hebben we maar vriendelijk voor bedankt. Want dit is tenminste wél goedkoop.
Het idee is nu om morgenochtend eerst die tempels te gaan bekijken, en dan ’s middags ergens nog een stukje te gaan fietsen richting Siem Reap. Zodat we de dag erna geen 130 kilometer hoeven te fietsen.
In Angkor Wat wil ik denk ik een dag rondkijken en dan nemen we de bus naar Bangkok, waar Nick en ik weer ieder een andere kant op gaan.
Ik was ook nog graag naar Phnom Penh gegaan, maar dat is helaas echt niet meer haalbaar. Voor de volgende dus!