19 november 2019
Afreizen naar Fenghuang is een hele onderneming hoor. Eerst moesten we een paar kilometer naar de bushalte lopen, vervolgens was daar een bus die op het punt stond om weg te gaan. Wij vragen of hij naar Guilin ging, waar wij dus heen moesten, en hij knikte en we konden nog net instappen. Om een aantal kilometer buiten Yangshuo in een keer over te moeten stappen op een andere bus, die de andere kant op ging. En dus daadwerkelijk naar Guilin ging.
Daardoor (en misschien ook wel een beetje omdat we ietwat aan de late kant vertrokken waren) hebben we de bus naar Fenghuang gemist, die éénmaal per dag rijdt, om 11 uur. Wij waren daar om half 12, was net een beetje jammer. Maar naar wat rondvraag te hebben gedaan bleken we ook de bus te kunnen nemen naar een of andere plaats waar niemand ooit van gehoord heeft en ik niet uit kan spreken, en dan konden we daar overstappen op de bus naar Fenghuang. Duurde allemaal wat langer en kostte allemaal wat meer, maar dan zouden we er nog wel arriveren. Dus zo gezegd zo gedaan.
De rest van de reis verliep helemaal soepel, en eind van de middag waren we daar. Fenghuang. Waarom we ook alweer bedacht hadden om daar heen te gaan wisten we niet, want we konden beide niet meer herinneren wat er ook alweer te doen was. Hadden we wellicht nét wat meer onderzoek naar kunnen doen 😉
Het bleek uiteindelijk best leuk, een oud stadje, nog in dezelfde staat als dat het origineel gebouwd is. Een oud, traditioneel, Chinees dorp. En in al die leuke, oude huisjes waren allemaal clubs, waar de ene de muziek nóg harder had staan dan de andere, en de hele stad verlicht werd door disco lichten.
Het was dan ook helemaal afgeladen met Chinese toeristen, en wij.
Sowieso is China wel een land voor doven en slechthorenden, want het volume van alles zit op niveau hard, harder, hardst. Iedereen schreeuwt tegen elkaar, muziek in tha club staat op stand directe gehoorbeschadiging en in alle andere toeristische eettentjes is er live muziek, waarbij de zangkwaliteiten doorgaans zo hoog zijn dat je trommelvliezen er spontaan van kapot springen. Ik pas hier dus perfect tussen.
Inmiddels zijn we in Zhangjiajie, waar wij komende paar dagen het national park gaan verkennen. We hebben een heel schema en al allerlei dingen geboekt zodat we niet heel lang in de rij hoeven te staan. Morgen is de heftigste dag en zijn we de hele dag onderweg, onder andere naar het punt waar Avatar is gefilmd. Ben benieuwd!
| BeantwoordenDoorsturen |
Prachtige foto’s weer Jonne!,
Enne, pas goed op je zus, jezelf en natuurlijk je fiets…………..
Jullie maken een hoop mee, zeker dat reizen is lekker ‘één met de autochtonen’. Nou ja, je beleeft het land wel écht!! Leuk hoor