Dag 224 – 8760 km

• 

• 

• 

• 

• 

28 september 2019

Crisis afgewend. Blijkbaar was ik snuggerder dan ik dacht. Of minder snugger, maar net hoe je het ziet. In ieder geval, de derailleur blijkt tóch wel een 10 speed te zijn. Pfiew. En blijkbaar ben ik ook een betere fietsenmaker dan de fietsenmakers waar ik naartoe ben geweest, want inmiddels doen alle versnellingen het en heeft het nog nooit zo goed gelopen. 

Wel moet ik duidelijk nog werken aan mijn ‘fietsneerleg’ skills, want de methode van vandaag was het duidelijk niet. Nu heb ik een gat in m’n been, heftige oorlogswond. 

De anything cages waar ik m’n drybags in heb, die notabene gemaakt zijn voor precies die reden, laten het ook even afweten. Het gat is zo groot geworden dat het letterlijk zowat van m’n fiets viel. Beetje teleurstellende kwaliteit. En heb ik wel gewoon m’n Ortlieb backrollers bij me, die het altijd prima deden, da’s ook verleden tijd. Om de haverklap gaan de haken open en vallen ze eraf. Ik ga dus ook nog maar even Ortlieb aanschrijven, want volgens mij zou dit niet de bedoeling moeten zijn. 

We zijn inmiddels iets voor Langar, dé plaats waar je eten in moet slaan voordat je de pas over gaat en op de M41 uitkomt. Omdat op die pas niets is. En de weg schijnt van dermate kwaliteit te zijn dat andere mensen die we gesproken hebben er 4 dagen over gedaan hebben. 

Einde van de dag kwamen we langs een hotspring, die zijn er meerdere aan deze weg. Omdat we best wel een douche konden gebruiken en de kleren ook wel eens gewassen mochten worden, wilden we die hotspring wel eens proberen. En eigenlijk daar in de buurt kamperen, want anders zijn we immers weer helemaal vies en bezweet. Kamperen bleek moeilijk, geen enkel vlak stukje grond op de berg, maar er was ook een guesthouse. Voor maarliefst 30 somoni per persoon (da’s dan zo’n 3 dollar) verblijven we nu in het guesthouse en hebben we een duik in de hotspring genomen. Het guesthouse heeft wel geen elektriciteit, er lagen en aantal dubieuze dode beestjes op het kussen en het ’toilet’ is 3 bergen verderop, maar verder is het helemaal prima! 
Nu kunnen we morgen helemaal fris en fruitig van start (nadat de fiets weer een beetje in elkaar gezet is). 

Ps. Er was ook nog een kleine crisis onderweg. Kwam erop neer dat ik in een boom bleef hangen en er nu een gat in m’n super mooie, nieuwe, dure, merinowollen longsleeve zit. Denk dat dat nog wel de grootste ramp van vandaag is!