Dag 202 – 8009 km

6 september 2019

Ik overdrijf graag een beetje. Omdat ik natuurlijk doodsbang ben om van de honger om te komen (dat meen ik nogal snel) heb ik groots ingeslagen. Noodles for life!

Om dat te compenseren heb ik nog even kritisch naar mijn paklijst gekeken en besloten wat kledingstukken te schrappen. Omdat ik de derailleur toch naar huis wilde sturen kon er gemakkelijk wat bij natuurlijk! Dus heb ik nog maar eens het internet geraadpleegd over wat nu eigenlijk mee te nemen, en geconcludeerd dat ik eigenlijk wel dezelfde dingen bij me heb. Met uitzondering van die stoel, laptop, camera en statief dan. Da’s een beetje een luxeprobleem. Maar vind ik wel leuk!

Dus ik naar de post, in mijn beste Russisch aangegeven dat het naar Nederland moet, en zo gezegd zo gedaan. Mam, over een paar weken kun je een pakketje verwachten, weet je het vast 😉

Aanvankelijk was het idee om samen met het Belgische stel van start te gaan. Of dat nog door gaat weet ik niet, er zijn namelijk twee routes naar Khorog. De zuidelijke is langer, maar beter wegdek. Ook meer verkeer dus. De noordelijke is korter maar het wegdek schijnt vreselijk te zijn. Ik wil dus die noordelijke route pakken.
Omdat de fiets natuurlijk wel goed uitgetest moet worden!

Omdat de Pamir vooral veel natuur is en het niet per se hele goede Wifi heeft, zullen jullie waarschijnlijk even op het vervolg moeten wachten. Wees gerust, het komt allemaal. Alleen dan ietwat vertraagd. Ik heb wel een simkaart gekocht om toch iets of wat bereikbaar te zijn, en zal proberen af en toe wat plaatjes op Instagram te zetten. Dat is dan dus @jonne.vanbommel.

Probeer he, waarschijnlijk heb ik het ook druk met fietsen 😉
Dus, tot over een tijdje!