4 maart 2019
Vandaag ging ik uitslapen. Ik sliep in een ‘hotel’, waar ik volgens mij de enige gast was. Echt zo’n oud, Italiaans huis, in het schattige dorpje Laudes. Met in de schuur nog een paar koeien, varkens en geiten. In de slaapkamer met één schamel nachtlampje, kleine raampjes met aan de buitenkant van die houten luiken die dicht kunnen. De douche was een hokje van 1 vierkante meter, waar ze nog een douchecabine in hadden geplaatst. Bijzondere constructie. En dit alles was te bereiken via een trapje die mogelijk ooit, lang geleden, in de richting van waterpas heeft gelegen, maar dat nu overduidelijk niet meer deed. Het had wel iets.
Uitslapen dus. Omdat ik best moe was van al dat fietsen. Uiteraard was ik bij het krieken van de dag best wel wakker, ben ik nog even blijven liggen, maar me toen toch maar aan gaan kleden. Vandaag ging ik maar een klein stukje fietsen, want ik had een camping gevonden die zowaar open was, in een iets lager gelegen dorpje, op zo’n 35 kilometer afstand. Want in Laudes was het afgelopen nacht -11 geworden. Mooi dat ik niet buiten in m’n tentje kou zat te lijden!
Vandaag ging het wél bergafwaarts, dus ging het eigenlijk best wel vlot. Ik had wel wind tegen, maar hoefde toch niet zo heel hard te fietsen. Die 35 kilometer hadden we dus zo bereikt. En omdat het zo lekker ging heb ik maar besloten om dan nog maar een stukje te fietsen. Ik had namelijk ook de prijzen van de camping gezien, en een hostel in Merano was niet zo veel duurder. En als ik dan kan kiezen…
Dus ben ik nu in Merano. Wat ik mooi voor de regen bereikt heb, de voorspelling was namelijk dat het ’s middags ging regenen. Vanaf morgen ga ik waarschijnlijk al de aftakking richting Venetië pakken. Dan komt het echt dichtbij!
Grappig toch, je kan je op alles voorbereiden, maar het loopt altijd anders. Je doet het toch maar, petje af!
Goed bezig Jon . Je gaat veel sneller dan ik had verwacht!! Hopelijk snel wat meer sneeuw vrije wegen! Liefs Veerle, Dave en Phlox
Mooie foto’s, Jonne!
Zo, dat schiet al aardig op. Als het goed is nu een heel stuk tussen de fruitbomen gefietst als ik het me goed herinner. En dan tot Venetië bijna helemaal vlak. Wij hadden destijds ook steeds wind in de rug. Ik hoop dat je een beetje redelijk weer hebt. Je komt immers steeds zuidelijker. Bon courage! Joost