3 mei 2019
Het werd een fietstocht met 6. Een hele kudde, allerlei verschillende nationaliteiten. Was voor de verandering best heel leuk! De route was, ondanks dat het voornamelijk over de grote weg, ging heel mooi. En nu kon ik daadwerkelijk met mensen converseren in plaats van tegen mezelf te moeten praten. We zijn naar Selçuk gefietst omdat het oude Ephasus daar vlakbij is. Ik heb ook nog het volledige camping idee meegekregen omdat we ’s avonds met 5 tenten op de camping opgesteld stonden. Was ook wel leuk!
Vanmorgen zijn we naar Ephasus geweest, waar busladingen vol Chinezen ook aan het rondkijken waren. Zij inclusief paraplu, want de zon brandde goed. Ik zonder paraplu en heb daarom nu een beetje hoofdpijn. Ik zou eigenlijk ’s middags naar Kusadasi fietsen, maar kwam erachter dat er vanaf Selçuk een minibusje naar Izmir ging en dat ik dus niet hoefde te fietsen. Wat ik niet super vervelend vond omdat ik daar eigenlijk al niet zoveel zin in had. De nachtbus naar Nevsehir moest ik nog boeken, en nadat ik besloten had die van 8 uur te pakken en ik goed en wel alle informatie ingevuld had bleek hij uitverkocht te zijn en moest ik uitwijken naar die van 11 uur. En daar ben ik nu dus op aan het wachten.
Mijn ervaringen met de bus pakken tot nu toe: men doet alsof ze heel veel haast hebben, alles moet snel snel. De fiets wordt niet al te zachtzinnig behandeld en beland uiteindelijk op de kop. Waardoor nu mijn zadel erg beschadigd is en het wiel aanloopt. Maar goed. Eerst maar de volgende bus pakken en dan kijk ik wel weer of ik alles weer soepel draaiend kan krijgen. Dat zadel heeft echter een oorlogslitteken voor het leven.
Mogelijk ga ik Ivo en Rita nog in Iran treffen. Wat ik wel erg leuk zou vinden, omdat me het wel fijner lijkt om daar niet alleen te fietsen. We gaan het zien!
Gezellig Jonne! Super leuk toch om zo met anderen op pad te gaan met dezelfde passie.
Wat gezellig, met zo’n fietsgroepje een paar dagen optrekken!
Ephese is best indrukwekkend he! En warm…!
Ha Jonne,
Leuk om ff niet alleen te fietsen en ja, ook aan de foto’s te zien, veel oudheden in de buurt. En fietspaden kennen ze daar niet meer, dus de doorgaande weg waar al het verkeer gebruik van maakt is ook jouw deel, maar…..kan nooit zo erg zijn als midden Italië waar ze enkele jaren geleden de vouwen uit mijn broek reden. Zelf heb ik vandaag, 18 mei, met Marianne de flixbus naar Patijs genomen en morgen gaan we fietsen van Parijs naar Santiago de Compostella. (Naar Parijs hebben we al eens gedaan, vandaar). Ik blijf je volgen zoalng ik wifi heb. Fiets ze!
Groetjes, Paul