Dag 5 – 389 km

• 

21 februari 2019

Daar gaat ze! Daar(na) staat ze. Bijna stil welteverstaan. Want stormkracht tegen. Ik ging dus niet zo heel erg hard, maar uiteindelijk zijn we toch een eindje gekomen. Moest ook wel, want het is winterseizoen. Dat wil zeggen dat er bijna geen enkele camping open is, en degene die dan wél open is, is altijd verder dan je eigenlijk wil. Maar goed, gaan we sneller richting het warme weer!

Overdag niks te klagen, tot nog toe voornamelijk zon gehad. ’s Nachts koelt het hard af, en heeft het tijdens mijn tweede kampeernacht flink gevroren. Slaapuitrusting is daar redelijk goed tegen bestand, alleen wordt álles nat. Doordat het zo vochtig is. Wat er op neer komt dat ’s ochtends de tent al ietwat vochtig van binnen is, maar nadat ik hem heel zorgvuldig heb opgevouwen, hem in een onmogelijk klein zakje heb gepropt en ’s avonds de tent weer tevoorschijn tover, dan is dus alles nat. Niet zo lekker…

Dus slaap ik vanavond in een hotel. Omdat ik wel weer eens comfortabel wilde slapen. Maar vooral ook omdat de eerstvolgende camping op 135 kilometer lag. Wat me echt té ver was. Ik merk wel dat mijn lijf een beetje moe begint te worden, begin het ook een beetje in mijn knie te voelen. Dus nadat ik via Booking.com een hotel had gereserveerd voor vanavond, wees de navigatie mij de kortste weg.

Note to myself: vertrouw nooit op de navigatie als deze meent dat ie je sneller ergens kan brengen dan de route aangeeft. De route loopt waarschijnlijk niet voor niets zo. En in dit geval moest ik recht de berg over, door allerlei weilanden en akkers waar, heel misschien, zo’n 40 jaar geleden ooit eens een pad heeft gelegen. En deed ik er waarschijnlijk in plaats van sneller, minstens 2 uur langer over. Maar ik ben gearriveerd, vanavond ga ik zó heerlijk slapen in dit zachte bedje!

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•