23 maart 2019
Correctie. What goes up really must come down. Dus ging ik vandaag eindelijk naar beneden! Hiep hoi! Dat was wel nadat ik eerst nog een stuk omhoog moet, en ik zelfs m’n fiets nog even door de sneeuw moest duwen.
Naar beneden dus. Ben inmiddels een stuk geoefender met afdalingen. Soms ga ik harder dan de toegestane snelheid…
Nu ben ik in het warmere en zonnige oosten. Want kamperen in de sneeuw was frisjes. Heb een heel stuk afgelegd vandaag, voornamelijk omdat ik geen slaapplaats kon vinden. Kamperen in ’t wild gaat hier lastig want ik fiets met water aan de linkerkant en met berghellingen aan de rechterkant. En dan tegen het water allemaal dorpjes gebouwd. En omdat ik op iemands grasveld kamperen wel vind kunnen, maar bij iemand in de voortuin me iets te ver gaat heb ik gezocht naar een camping, die deze tijd van het jaar nog allemaal gesloten zijn. Uiteindelijk heb ik iets gevonden wat ‘open’ was, wat na de 100 kilometer van vandaag geen straf was!
Morgen nog een klein stukje en dan ben ik in Sarajevo. Waar ik denk ik 2 dagen wil blijven, als dat er in zit qua tijd. Een dagje lekker niksen is ook wel eens lekker 😉
Wat is het daar prachtig! Geniet er ook van hier op de bank. Je schiet al aardig op, knap hoor , die bergen, maar er komen er nog meer! En wees voorzichtig, want straks in Turkije hebben auto’s altijd voorrang, zal nog wel in meer landen zijn. Zelfs zebrapaden zijn niet veilig. Veel goeds en zet hem op.
Oh wat is het daar prachtig zeg! En heb je al bedacht wat je gaat doen op je vrije dag?